Vroeger werkte alles éénvoudig inductief en/of capacitief dit geeft dan ook een cos phi die bij te stellen is. Momenteel is het niet zo simpel meer, er wordt tegenwoordig veel elektronica rechtstreeks op de voedingsspanning gezet met als doel materiaal besparing. Een transformator is in verhouding duur, elektronica componenten zijn goedkoop en door ook nog op de schakelingen te bezuinigen kunnen de fabrikanten voordelig produceren. Onder druk van de commercie zal dit niet snel veranderen, echter hierdoor ontstaan wel veel componenten die “veel” harmonische stromen genereren en een slechte power factor kunnen hebben. Nu moeten we ook niet meer praten over cos phi maar over power factor, hier in zijn alle harmonische factoren mee genomen. De power factor is altijd iets slechter dan de cos phi. Nu is het niet zo dat we maar van alles toelaten, er is het een en ander geregeld en wel in normen en in advies. Omdat de fabrikanten niet alle informatie geven is het voor een leek onmogelijk om na te gaan wat goed of niet goed is. Bij kleine vermogens in kleine aantallen kan het meevallen, maar één enkel component kan al voldoende verstoring op het net geven met schades als gevolg . Er worden ook door grote namen componenten geleverd die eigenlijk niet uitgeleverd mogen worden, led armatuur met 159 % I Thd.
Enige tijd terug kregen we een nieuwe installatie onder ogen waar ogenschijnlijk niets mis mee is. Maar het ging al in de ontwerpfase fout. De bepaling 133.4 c van de NEN 1010 werd niet gerespecteerd. De fase belasting zou theoretisch wel in orde zijn, dat wil zeggen dat de belasting over de drie fasen evenredig verdeeld moet zijn, maar in de praktijk is dit tijdens gebruik niet het geval, omdat de verlichting is verdeeld over normale- en wedstrijdverlichting. De wedstrijdverlichting wordt normaal niet gebruikt! Op zich werkt dit goed ! Gaan we nu een stapje verder kijken en we gaan naar de “net vervuiling” kijken die door de eigen installatie wordt gegenereerd, dan krijgt de beheerder een minder mooi bericht. Als er mede door de harmonischen een nul onderbreking ontstaat, overbelasting van een hoofdschakelaar van een elektraverdeler, dan gaat het sterpunt “zweven” en hebben we geen vaste spanning meer. De spanning zal afhankelijk van de belasting per fase gaan variëren. Het gevolg een groot deel van de installatie zal defect kunnen raken.
Alles samen, slecht ontwerp en matige componenten kunnen leiden tot grote schades.